Чым для беларусаў быў адметны Берлінскі кінафестываль? Узнаўляем яскравыя моманты

Сёння, 26 лютага, 73-ці Берлінскі міжнародны кінафестываль завяршыў сваю працу. І сёлетняя яго эдыцыя запомніцца беларусам і беларускам не толькі парадам добрых і не вельмі прац выбітных кінарэжысёраў з усяго свету на экранах форуму, але і тым, што як ніколі раней на міжнародны фэст прыехала вялікае прадстаўніцтва беларускай кінасупольнасці.

Каля трыццаці беларускіх фільммейкераў наведалі Еўрапейскі кінарынак Берлінале, на якім у гэтым годзе была прэзентавана Беларуская незалежная кінаакадэмія (BIFA). А яшчэ быў афлайн-кінапаказ ад Беларускай сеткі кінавытворцаў (BFN); упершыню на European Film Market працаваў стэнд беларускіх незалежных кінематаграфістаў, што ў пэўным сэнсе сведчыць пра новы этап у прамоцыі  беларускай незалежнай кінематаграфіі.

Reform.by вырашыў узгадаць яскравыя моманты еднасці беларусаў на фестывалі, калі незалежная кінасупольнасць заявіла пра сябе на адным з буйных кінарынкаў свету.

Галоўнай падзеяй беларускай незалежнай індустрыі на Берлінале (і вялікім задзелам на будучыню) сталася прэзентацыя на пляцоўцы Martin Gropius Bau Беларускай незалежнай кінаакадэміі.

На мерапрыемстве былі прэзентаваныя дзесяць праектаў у працы ад Дар’і Жук, Ксеніі Галубовіч, Мары Тамковіч, Волі Чайкоўскай, Улады Сяньковай, Сашы Кулак, Марты Верас, Аляксея Палуяна, Андрэя Куцілы, Мікіты Лаўрэцкага.

Івэнт наведалі такія ганаровыя госці, як генеральны дырэктар Еўрапейскай кінаакадэміі Матэйc Ваўтэр Кноль, выканаўчая дырэктарка Берлінскага міжнароднага кінафестывалю Марыэт Рысенбек, кіраўніца German Films Сімона Баўман, генеральны дырэктар Міжнароднай федэрацыі кінапрэсы FIPRESCI Клаўс Эдэр, а гэтаксама міністарка Нямеччыны ў пытаннях культуры і медыя Клаўдыя Рот. (Падрабязней пра падзею можна пачытаць тут).

Далей — 18 лютага — Беларуская сетка кінавытворцаў зладзіла кінапаказ кароткаметражнага кіно беларускіх аўтараў у залі на іншай пляцоўцы Еўрапейскага кінарынку — у гатэлі «Марыёт».

Былі прадэманстраваны стужкі «Котка» Наты Карнеевай, «Што ў Васі ўнутры» Віктара Красоўскага, «Зорка, якая ўпала на Раство» групы беларускіх рэжысёраў, якія пажадалі застацца ананімнымі. У цэлым Беларуская сетка кінавытворцаў на чале з прадзюсарам Леанідам Каліценем прадстаўляла адзінаццаць праектаў (!) кароткага метра ў працы.

У цэлым, упершыню ў межах Еўрапейскага кінарынку Берлінскага кінафестывалю працаваў стэнд беларускага незалежнага кіно — пастаянная пляцоўка, дзе можна было дазнацца пра праекты незалежных беларускіх кінематаграфістаў, абмяняцца кантактамі, пазнаёміцца з аўтарамі. Стэнд быў заўважаны еўрапейскай кінасупольнасцю і карыстаўся попытам.

Своеасаблівай культурна-забаўляльнай імпрэзай стаўся так званы «happy hour», які ладзілі беларусы ў межах Еўрапейскага кінарынку. «Шчаслівая гадзіна» — гэта імпрэза, у межах якой кінематаграфісты пэўнай інстытуцыі, краіны частуюць удзельнікаў кінарынку, запрошаных і выпадковых гасцей індустрыяльнай пляцоўкі прысмакамі і напоямі сваёй нацыянальнай кухні. Беларускія кінематаграфісты запрашалі на крамбамбулю і шакаладныя цукеркі.

Як адзначыў у інтэрв’ю аглядальніку Reform.by сузаснавальнік Беларускай незалежнай кінаакадэміі, кінарэжысёр Аляксей Палуян, крокі беларускай незалежнай кінасупольнасці на Берлінале — гэта толькі старт, бясспрэчна, вельмі важны і пачэсны, але ж толькі пачатак працы незалежных фільммейкераў у справе прасоўвання беларускага кіно. Наперадзе — новыя пляцоўкі кінафестываляў, на якіх як BIFA, так і BFN будуць шукаць партнёраў для стварэння, прадзюсіравання і прамоцыі беларускага незалежнага кіно.

Падпісвайцеся на культурныя навіны Reform.by у Telegram