Работа с США и другими странами над освобождением беларусских политзаключенных продолжается. Она ведется упорно. Об этом заявила Светлана Тихановская в обращении к беларусам в Международный день в поддержку жертв пыток, который ежегодно отмечается 26 июня.
«Мы працягваем упарта працаваць са Злучанымі Штатамі і іншымі краінамі, каб людзі выходзілі на волю. Але кожны чалавек мае магчымасць рабіць крокі дзеля вызвалення людзей. Калі гэта бяспечна для вас, удзельнічайце ў акцыях, распавядайце міжнароднай супольнасці пра тое, што адбываецца ў Беларусі і працягвайце пісаць лісты, бо многім палітвязням іх перадаюць, і словы падтрымкі могуць стаць іх апорай. Кожны ваш учынак мае значэнне. Калі б мы здаліся, мой муж не быў бы сёння разам з дзецьмі. Ён — жывы доказ таго, што нашая праца недарэмная і як ніколі патрэбная», — сказала она.
Тихановская обратила внимание на нечеловеческие условия содержания в беларусских тюрьмах.
«У апошнія дні мне давялося пачуць нямала гісторыяў пра рэаліі ў беларускіх турмах. За гады працы з тэмай палітвязняў у Беларусі я неаднаразова чула пра нечалавечыя ўмовы ўтрымання. Пра пазбаўленне ежы і сну, пра доўгае знаходжанне ў перапоўненых камерах, пра поўную ізаляцыю, псіхалагічны ціск, пагрозы, запалохванне. І, канешне, асабліва балюча ўсё гэта чуць для мяне з вуснаў мужа, які правёў у гэтым пекле пяць гадоў. За апошнія гады Сяргей страціў палову вагі.
Шмат сутак ён правёў у ШЫЗА пры нечалавечым холадзе. Да яго не пускалі ні адвакатаў, ні медыкаў. І, канешне, я шчаслівая, што мой муж выжыў пасля гэтых катаванняў. Але, на жаль, мы памятаем, што гэта ўдаецца не ўсім. Больш за два гады яго трымалі ў поўнай невядомасці. Ён не атрымліваў ніводнага ліста ад уласнай дачкі.
Яго пераконвалі, што пра яго ўсе забыліся. Пакуль я дзень за днём не адпускала яго фота з рук. Як мінімум восем чалавек у Беларусі застаюцца ў рэжыме інкамунікада. Падобная ізаляцыя — толькі адзін з мноства спосабаў псіхалагічнага гвалту, з якім сутыкаюцца палітвязні. Гэта недапушчальна. Ніводны чалавек не заслугоўвае такіх пакутаў і сённяшні дзень. Яшчэ адзін напамін, што палітвязні маюць патрэбу ў нашай падтрымцы і салідарнасці», — сказала она.