«Калі неба не за кратамі, то і мы аднойчы будзем» — Максим Знак написал трогательное письмо из колонии

Максима Знака, приговоренного к 10 годам лишения свободы, этапировали в Витебскую ИК №3, об этом он написал в письме своему отцу. В письме он сообщил, что этап длился 10 дней, и рассказал про то, как обживается в колонии.

«Тут мне свеціць не толькі сонейка (гэта не дзіва, дакладней дзіва. Але не дзіва дзівоснае – я разоў 5 сонейка раней у гэтым годзе бачыў. Але тут яшчэ свеціць і месяц, а вось гэта ўжо зусім незвычайна – даўно з ім не бачыліся. Даехаў я добра. Незапланаваны тур у культурную сталіцу цягнуўся 10 дзён, але ведаеш, кожны дзень быў крышачку бясконцым. Упершыню з часу свайго дрэннага санаторыя напрыканцы 2020 я зноў чакаў – калі ўжо можна будзе пакласціся спаць, а потым здзіўляўся: а чаму гэта ноч праляцела як імгненне», — написал он.

В колонии Максима Знака постригли налысо, сам он отнесся к этому с юмором и написал, что прическа ему подходит:

«Нарэшце я вярнуўся да той фрызуры, якая мне так пасавала ў гады майго дзяцінства (0-1 год). Пасуе і зараз. Прынамсі хацелася б спадзявацца. Гляджу я ў люстэрка і ўяўляю клюб тых неверагодных джэнтльменаў, у які мне пашанцавала трапіць: Брус Уіліс, Джэйсан Стэтхэм, Хтосьці – Скала – Джонсан, Він Дызель… і, канечне, ты!!! То будзем эканоміць шампунь, але кажуць, што трэба мазацца нейкім алеем. Мо ты параіш – што гэта і як гэта».

В письме юрист отметил, что условия в колонии в лучшую сторону отличаются от тех, что были в СИЗО. По его словам, лучше ремонт, еда, оборудование, есть горячая вода в кранах и можно выходить на улицу.

«Але галоўнае дзіва, што кожную гадзіну можна выходзіць на вуліцу, і там дыхаць, дыхаць, дыхаць і глядзець у неба, якое нарэшце не за кратамі. Ну, калі неба не за кратамі, то і мы аднойчы будзем», — написал он.