Федор Повный и Александр Лукашенко. Фото: president.gov.by
Протоиерей Федор Повный призвал быть готовыми ко всему и благодарить Россию и Александра Лукашенко за защиту от пуль. Об этом приближенный к власти поп заявил в интервью газете «Звязда».
Повный встал на сторону России и оправдал развязывание полномасштабной войны против Украины. По версии протоиерея, в Украине, где более 70% населения считает себя православными, православных притесняют. Он уверен, что воевать это нормально, а вся Библия состоит из битв.
Повный заверяет, что с ним и российскими оккупантами Бог, поэтому беларусам нужно мобилизоваться. И вообще российские войска, вторгшиеся в Украину и совершающие военные преступления, таким образом защищают беларусов, поэтому мы должны быть им благодарны.
Отдельной благодарности, по версии приближенного к Лукашенко священника, заслуживает его покровитель. Оказывается, он за всех беларусов мобилизован, сосредоточен и очень серьезен.
«Так надолго ли хватит его сердца, чтобы прятать нас за своей спиной? Мы же не младенцы», — задает риторический вопрос Федор Повный.
Приводим часть интервью, в котором председатель приходского совета и ключарь храмов прихода Всех Святых города Минска рассуждает о войне России против Украины:
Вакол раздаюцца галашэнні: як жа хрысціяне могуць ваяваць з хрысціянамі? Але ўспомніце крыжовы паход на праваслаўную Візантыю. І зараз паглядзіце: што ва Украіне робяць з праваслаўнымі храмамі? У сябе ў краіне, якая дала сотні святых, дзясяткі цудатворных абразоў Багародзіцы, апаганьваюць храмы, святароў катуюць і забіваюць.
Так, Хрыстос шмат гаворыць аб свеце, але ў Святым Пісанні ёсць і Апакаліпсіс. І Біблія бянтэжыць няспелага чытача пастаяннымі войнамі, якія пасылаюцца як гнеў Божы. А ў святцах мы знойдзем шмат імёнаў кананізаваных архістратыгаў, пераможцаў, стратылатаў. У тым ліку славянскіх князёў, якія заўжды былі галоўнакамандуючымі. Архангел узначаліў анёльскае воінства ў бітве з д’яблам.
І нам таксама трэба бараніць сваю веру і сваю зямлю. Калі мы верым у Бога, мы абавязаны быць за Божую праўду. А праўда ў тым, што нацызм — гэта д’ябальская ўхмылка. Праўда ў тым, што з намі Бог і Ён нам патрэбен. А на нас ідуць тыя, хто з Богам змагаецца. Як святар, скажу ўсім верным: трэба духоўна мабілізавацца і быць гатовымі да ўсяго. Трэба прымаць рэальнасць, а не падман. Не трэба чакаць, вобразна кажучы, пакуль вораг дойдзе да Масквы, патаптаўшы нас, каб зразумець, што трэба было бегчы да Бога пазаўчора.
І яшчэ. Так, у нас няма мабілізацыі. Намінальна мы — іншая дзяржава. Але гэта не значыць, што мы можам піць, есці, весяліцца, пакуль нашы браты (а мы ж так сябе пазіцыянуем у Саюзнай дзяржаве) ідуць абараняць не толькі сябе, але і нас. Брат прыкрывае нас шчытом, а ў яго самога ляцяць кулі. Мы хоць крышачку ўдзячныя за гэта? Мы хаця б молімся аб загінулых? Ведаем іх імёны? Ці мы будзем потым казаць гучныя словы аб тым, што ніхто не забыты?
Цяпер за нас усіх мабілізаваны, засяроджаны і вельмі сур’ёзны наш Прэзідэнт. Гэта не пафасныя словы. Дык ці надоўга хопіць яго сэрца хаваць нас за сваёй спінай? Мы ж не немаўляты.