Фота: mfa.gov.by
9 снежня міжурадавы Камітэт па ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны (ЮНЕСКА) падчас 20-й сесіі ў Нью-Дэлі (Індыя) прыняў рашэнне аб уключэнні элемента нематэрыяльнай культурнай спадчыны «Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці» ў спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны, якая мае патрэбу ў тэрміновай ахове (ЮНЕСКА), паведамляе МЗС Беларусі.
Неглюбская тэкстыльная традыцыя Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці ўяўляе сабой унікальную з’яву беларускай народнай культуры, якая захавала архаічныя рысы і складаную сімволіку. Традыцыя сфармавалася ў XVII стагоддзі і ўключае стварэнне ручнікоў, прадметаў адзення і інтэр’еру з выкарыстаннем самабытных тэхнік ткацтва і вышыўкі. Асаблівую вядомасць набылі неглюбскія ручнікі, якія вылучаюцца складанай паліхромнай гамай (да 25 адценняў) і багатай арнаментальнай спадчынай, якая налічвае больш за 120 узораў, некаторыя з якіх узыходзяць да тысячагадовых традыцый. Геаметрычныя і раслінныя арнаменты («крывулі», «павукі», «яблынька» і іншыя) нясуць у сабе зашыфраваныя пажаданні дабра, любові, дабрабыту і здароўя. Унікальнасць тэхнікі, пры якой ткацтва вядзецца са сподняга боку, забяспечвае непаўторнасць кожнага вырабу.
Раней неглюбскія ручнікі былі прызнаныя аб’ектам гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі.
Цяпер у спісах нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА — сем беларускіх элементаў: святочны калядны абрад «Калядныя цары» ў вёсцы Семежава, «Урачыстасць у гонар ушанавання Абраза Маці Божай Будслаўскай (Будслаўскі фэст)» у вёсцы Будслаў, «Юр’еўскі карагод» у вёсцы Пагост Жыткавіцкага раёна, культура бортніцтва, саломапляценне, «Выцінанка — традыцыйнае мастацтва выразання з паперы ў Беларусі» і неглюбская тэкстыльная традыцыя.
Падпісвайцеся на культурныя навіны Reform.news у Telegram