Алесь Чайчиц. Фото: facebook.com/czalex
Алесь Чайчиц объявил о своем выходе из Рады БНР и озвучил свои претензии к организации.
«Пасьля дзесяці з паловай гадоў фактычна штодзённай працы ад цяперашняга часу я больш не ў Радзе БНР», — написал Чайчиц в Facebook.
Он обвинил Раду БНР в авторитаризме и правовом нигилизме.
«Рада БНР была якасным заняткам, пакуль я пражываў у РФ, дзе беларуская дыяспарная дзейнасьць у сярэдзіне 2010-х гадоў фактычна ператварылася ў нуль. Ці вы, дарэчы, ведалі, што большасьць публічных заяваў Рады БНР і зваротаў Івонкі Сурвілы за апошнія дзесяць гадоў былі напісаныя ў Маскве? Што ў Маскве былі створаныя і да 2022 году вяліся ўсе сацыяльныя сеткі і сайт Рады? Вось няхай будзе камусь кансьпіралёгія. Пасьля эміграцыі і знаёмства з тым, як працуюць паўнавартасныя беларускія і ня толькі беларускія грамадзкія арганізацыі, зрабілася, канечне, вельмі горка ад уласьцівых Радзе БНР часоў Івонкі Сурвілы ўнутранага арганізацыйнага ўбоства, прававога нігілізму, абыякавасьці да ўласнага статуту, аўтарытарызму і сутнаснай мёртвасьці, пра што я цяпер магу казаць шчыра», — заявил Чайчиц.
Чайчиц также отметил, что Ивонка Сурвилла возглавляет Раду БНР уже 27 лет. Чайчиц заявил, что считает Ивонку Сурвилла несоответствующей должности председателя Рады БНР.
«Якая розьніца паміж Івонкай Сурвілай, якая займае пасаду дваццаць сем гадоў, і Аляксандрам Лукашэнкам, які займае пасаду трыццаць гадоў? Як бачым, акрамя «манархічнага» тэрміну на сваёй пасадзе, цягам якога статус пачынае ўспрымацца як прыватная ўласнасьць, іх прынамсі аб’ядноўвае і стаўленьне да апазыцыі. Крытыка да іншых радных цягам гэтых дваццаці сямі гадоў, як я таксама ўжо пісаў, можа быць перадусім у тым, што ніхто — ані зь цяперашніх радных, ані з тых, хто ўжо адышоў — не пажадаў узяць на сябе адказнасьць і хаця б на адну кадэнцыю зьмяніць Івонку Сурвілу. Хоць сярод радных былі і ёсьць людзі, ніяк ня менш дастойныя за яе», — считает Чайчиц.
Чайчиц подчеркнул, что Рада БНР является общенациональной исторической ценностью всех беларусов, и выразил надежду, что произошедшее послужит толчком для переосмысления и перемен.